Nog één nachtje slapen, dan barst het weer los. Het grootste voetbalfestijn van Europa; het Europees Kampioenschap. In 51 wedstrijden, verdeeld over 10 steden, proberen de gekwalificeerde landen de beste van Europa te worden. De gedachten gaan, bij menig Nederlander op leeftijd, in voorbereiding van dit EK uit naar ‘88. Toen werd ‘ons Oranje’, óók in Duitsland (Weliswaar Bondsrepubliek Duitsland, maar het geschiedenislesje laten we even achterwege), de beste van Europa.
Heel langzaam kleurt het land oranje. Heel langzaam. Want sinds 2014, waar we derde werden op het WK in Brazilië, heeft het rood-wit-blauwe vlaggetje toch veelal plaats moeten maken voor het schaamrood op de kaken. Niet gekwalificeerd voor het EK in Frankrijk, niet gekwalificeerd voor het WK in een ander Europees land dat we even niet bij naam noemen en twee keer gesneuveld voordat de prijs te ruiken was. Bijzonder veel te juichen was er de afgelopen internationale toernooien niet. De Oranjekoorts is nog niet veel meer dan een kleine verhoging.
Tot het moment dat we dit jaar die groepsfase zonder verliespartij op z’n kop hebben gezet. Dan ontkom je niet meer aan de complete gekte die losbarst. Alles wordt oranje, de grote schermen op pleinen worden afgestoft, de huldiging wordt alvast gepland en supermarkten verkopen alleen nog maar oranje producten. De leeuw staat niet meer in z’n hempie, maar in de juichspencer van Frank Lammers en op de achtergrond hoor je Johan Derksen zingen: “Nederland is helemaal Oranje. We staan weer achter Holland als één man. We winnen weer van Duitsland en van Spanje…”.
Als één man achter het Nederlands Elftal.
Een gevoel van eenheid en verbroedering, omdat we toevallig allemaal Nederlanders zijn en ons team lekker speelt. Één grote groep met gelijkgestemden in oranje shirts en met vlaggetjes op de wangen (behalve veel AD-lezers, want die vinden de spelers vooral “omhooggevallen, arrogante puber-miljonairs”, volgens de comments onder een nieuwsbericht.).
Het (willen) horen bij zo’n groep waarin we onszelf herkennen en waarbij we ons verbonden voelen, past weer bij één van de principes van Cialdini. Verrassend genoeg noemt hij het; Eenheid. (Je verwacht het niet).
Op het moment dat we ons onderdeel voelen van, of herkennen in een groep, zijn we meer geneigd om met deze groep mee te doen of ons hierbij aan te sluiten. We vinden het gewoon heerlijk om met mensen te zijn waar we iets mee hebben of iets mee delen.
Wat maakt iets een Eenheid?
Zo’n eenheid kan gevormd worden op een groot aantal punten. Natuurlijk op basis van land en geboorte-/woonplaats, maar ook op basis van je sportclub, de sociale stroming waar je je bij identificeert, de waarden waar je voor staat en de familie waar je bij hoort.
Zo kwam ik twee jaar geleden, terwijl ik met mijn vrienden in Praag was, een andere groep Wapenvelders tegen in een kroeg. Direct werd het één groot fuif, trokken we met elkaar op en zetten we de boel op stelten. Enkel de verbondenheid via dezelfde woonplaats zorgde er dus voor dat we samen optrokken. Het werd een doldwaze avond boordevol gekkigheid, waar we het nog vaak over hebben.
De kern van Eenheid is dus iets vinden waar anderen zich in herkennen, mee associëren of waar ze bij (willen) horen. Iets dat niet op iedereen van toepassing is, maar waar juist dat selecte groepje dat écht bij je past zich tot aangetrokken voelt.
Eenheid als magneet op gelijkgestemden
Maar, hoe doe je dat? Hoe zorg je ervoor dat mensen zich bij jouw groepje willen voegen? En nog belangrijker, hoe zet je het principe van Eenheid in om de juiste medewerkers te werven voor jouw bedrijf?
Als je deze vragen hebt, is vandaag je geluksdag. Vandaag staan we namelijk stil bij het toepassen van Eenheid in jouw vacatures.
Jouw bedrijf is al een eenheid op zich. Een eenheid van mensen die dezelfde werkgever hebben. Maarja, dat is lastig in te zetten om anderen te werven, want die zijn nog geen onderdeel van die eenheid en delen dit groepsgevoel op basis van werkgever dus niet. Dus moeten we op zoek naar zo’n magneet voor gelijkgestemden, om mee naar buiten te kunnen treden. Een gemeenschappelijk doel, overtuiging, geografisch aspect of iets anders dat jullie een ‘groepje’ maakt waar mensen zich in herkennen en bij aan willen sluiten.
Maar hoe dan?!
Het principe van Eenheid gebruiken in je werving is niet veel meer dan keuzes maken. De keuze voor wat voor bedrijf je bent (of wilt zijn), wat jullie doel is en wat voor persoon perfect binnen jouw groepje past. Wanneer je helder hebt wat jouw bedrijf verenigt tot een juichende oranje menigte, heb je jouw argument klaar om juist die ene ideale nieuwe medewerker te overtuigen.
De crux bij het toepassen van dit principe van Cialdini zit hem dus vooral in je voorbereiding. Je hoeft namelijk niet iedereen aan te spreken. Een juiste match is beter dan naar het Nederlands elftal kijken met alleen maar Duitsers om je heen. Tuurlijk, de Duitsers zijn prima gezellige mensen en je kunt er best een biertje en een bratwurst mee doen, maar als het om het einddoel gaat zitten jullie niet hetzelfde in de wedstrijd.
Het helder communiceren van hetgeen dat jouw bedrijf een eenheid maakt, is cruciaal. Zo helder mogelijk, zonder bang te zijn dat je dan minder reacties krijgt. Want, wees nou eerlijk; lekker boeie! Liever één goede reactie van iemand die perfect bij je past, dan tien Duitsers in je inbox. Toch?!
Voor één van onze partners hebben we letterlijk een “Waarom jij zo goed bij ons past”-element met zes statements toegevoegd aan de vacaturepagina. Enerzijds om de ideale medewerker te enthousiasmeren, anderzijds om de rest af te schrikken. Want, als je je focust op het werven van de juiste medewerker, is de kans dat je diegene ook echt werft het grootst.
Benieuwd hoe we jou kunnen helpen bij de juiste keuzes maken? Sluit je aan bij ruim 800 succesvolle ondernemers zoals jij, die al slimmer werven met Toppa. Vraag een demo aan bij één van onze specialisten en start met slimmer werven.
Nu, voor de écht slimme ondernemers, hebben we een tijdelijke zomeractie, zodat jij na de vakantie zonder personeelsprobleem weer fris kunt starten.